Iceberg!!!
Door: Alma
Blijf op de hoogte en volg Alma en Daniel
28 Februari 2014 | Nieuw Zeeland, Aoraki Mount Cook
Co-captain's log, star date 18 tot 20 februari.
Gelukkig geen spierpijn gekregen van het wandelen. Na een stevig ontbijt reden we naar Twizel om te tanken, want tussen Twizel en Mt. Cook was er nauwelijks mogelijkheid om te tanken (en als dat er al was, was het heel erg duur!). Dwars door de bergen van de Misty Mountains uit Lord of the Rings reden we naar het plaatsje Mt. Cook: de berg zelf (Aoraki) kun je uiteraard niet oprijden. Onderweg ook nog heerlijk verse zalm gekocht om 's avonds op te eten.
In Mt. Cook aangekomen, reden we naar het Sir Edmund Hillary Alpine Center: hiervandaan kun je een aantal tours boeken om dichter bij de Tasman gletsjer te komen. Wij hebben ervoor gekozen om met een bootje het Tasmanmeer op te gaan. Je werd met de bus opgehaald bij het center (samen met 4 Aussies en 13 Japanners en ja, die Japanners moesten echt alles op de foto zetten) waarna je naar een parkeerplaats wordt gereden op 20 minuten lopen van het meer. Na die twintig minuten lopen kwam je aan bij een aanlegsteiger (jetty) voor van die lage rubberen bootjes met plek voor ongeveer 16 personen. Aangezien de Japanners bij een tourgroep hoorden, gingen zij met z'n allen in één bootje en wij met de Australiërs in een ander bootje, samen met Martin, de gids.
Net voordat wij het meer opgingen, begon het heel erg mistig te worden, waardoor het helaas te gevaarlijk was om naar de gletsjer te varen, maar er waren nog genoeg andere dingen te doen. Het Tasmanmeer is namelijk gevormd doordat de Tasmangletsjer langzaam aan het smelten is. Het water van het meer is dan ook ontzettend koud (ongeveer 4 graden Celsius) en er breken ook vaak hele stukken gletsjer af, waardoor er enorme ijsbergen in het meer ronddrijven. Op het moment dat wij er waren, waren de ijsbergen een stuk minder groot, maar daardoor konden we wel zo dicht in de buurt komen dat we ze konden aanraken: het is echt zo gaaf om een ijsberg aan te raken! Ook brak Martin stukken ijs af die je dan op kon eten! Smaakt gewoon naar heel koud water hoor, maar het idee is wel cool!
Na deze rondvaart op het ijs werden we teruggebracht naar het Alpine Center en daarvandaan reden we terug naar Twizel waar we op het Holiday Park verbleven. Hier kwamen we achter een minder leuk aspect van ons ruimteschip: als we met de achterklep open willen slapen, moet er een stuk matras worden toegevoegd. Je moet het matras eigenlijk zien als die grote dikke gymmatten die je tijdens gymles met klittenband aan elkaar kunt bevestigen. In ons Spaceship heb je er drie: twee zitten standaard aan elkaar vast met een hoeslaken eromheen zodat ze goed aan elkaar blijven zitten. De derde moet tussen de voorste stoelen en de rest van het matras worden geklemd als je met de klep dicht slaapt, of op een plank worden gelegd aan de andere kant van de auto als je met de klep open slaapt. Dat laatste werkt niet zo geweldig, aangezien je 's ochtends wakker wordt met een gat tussen de beide matrasdelen! Erg irritant, maar wel op te lossen:-)
Twizel zelf is niet heel erg interessant, dus de volgende dag reden we door naar het prachtige kustplaatsje Oamaru.
Gelukkig geen spierpijn gekregen van het wandelen. Na een stevig ontbijt reden we naar Twizel om te tanken, want tussen Twizel en Mt. Cook was er nauwelijks mogelijkheid om te tanken (en als dat er al was, was het heel erg duur!). Dwars door de bergen van de Misty Mountains uit Lord of the Rings reden we naar het plaatsje Mt. Cook: de berg zelf (Aoraki) kun je uiteraard niet oprijden. Onderweg ook nog heerlijk verse zalm gekocht om 's avonds op te eten.
In Mt. Cook aangekomen, reden we naar het Sir Edmund Hillary Alpine Center: hiervandaan kun je een aantal tours boeken om dichter bij de Tasman gletsjer te komen. Wij hebben ervoor gekozen om met een bootje het Tasmanmeer op te gaan. Je werd met de bus opgehaald bij het center (samen met 4 Aussies en 13 Japanners en ja, die Japanners moesten echt alles op de foto zetten) waarna je naar een parkeerplaats wordt gereden op 20 minuten lopen van het meer. Na die twintig minuten lopen kwam je aan bij een aanlegsteiger (jetty) voor van die lage rubberen bootjes met plek voor ongeveer 16 personen. Aangezien de Japanners bij een tourgroep hoorden, gingen zij met z'n allen in één bootje en wij met de Australiërs in een ander bootje, samen met Martin, de gids.
Net voordat wij het meer opgingen, begon het heel erg mistig te worden, waardoor het helaas te gevaarlijk was om naar de gletsjer te varen, maar er waren nog genoeg andere dingen te doen. Het Tasmanmeer is namelijk gevormd doordat de Tasmangletsjer langzaam aan het smelten is. Het water van het meer is dan ook ontzettend koud (ongeveer 4 graden Celsius) en er breken ook vaak hele stukken gletsjer af, waardoor er enorme ijsbergen in het meer ronddrijven. Op het moment dat wij er waren, waren de ijsbergen een stuk minder groot, maar daardoor konden we wel zo dicht in de buurt komen dat we ze konden aanraken: het is echt zo gaaf om een ijsberg aan te raken! Ook brak Martin stukken ijs af die je dan op kon eten! Smaakt gewoon naar heel koud water hoor, maar het idee is wel cool!
Na deze rondvaart op het ijs werden we teruggebracht naar het Alpine Center en daarvandaan reden we terug naar Twizel waar we op het Holiday Park verbleven. Hier kwamen we achter een minder leuk aspect van ons ruimteschip: als we met de achterklep open willen slapen, moet er een stuk matras worden toegevoegd. Je moet het matras eigenlijk zien als die grote dikke gymmatten die je tijdens gymles met klittenband aan elkaar kunt bevestigen. In ons Spaceship heb je er drie: twee zitten standaard aan elkaar vast met een hoeslaken eromheen zodat ze goed aan elkaar blijven zitten. De derde moet tussen de voorste stoelen en de rest van het matras worden geklemd als je met de klep dicht slaapt, of op een plank worden gelegd aan de andere kant van de auto als je met de klep open slaapt. Dat laatste werkt niet zo geweldig, aangezien je 's ochtends wakker wordt met een gat tussen de beide matrasdelen! Erg irritant, maar wel op te lossen:-)
Twizel zelf is niet heel erg interessant, dus de volgende dag reden we door naar het prachtige kustplaatsje Oamaru.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
